Beton to sztuczny kamień, który powstaje po zmieszaniu różnych surowców: cementu, kruszywa, wody, ewentualnych dodatków typu I lub II i domieszek chemicznych (poniżej 5% w stosunku do masy cementu).
Co to jest beton?
Produkcja betonu krok po kroku
Kruszywa wykorzystywane do produkcji betonu mogą być naturalne lub sztuczne (np. keramzyt). Wśród naturalnych kruszyw wykorzystuje się te drobne o uziarnieniu do 4mm, na przykład piasek, lub grube o uziarnieniu powyżej 4mm – na przykład żwir.
Dodatki i domieszki poprawiają właściwości mieszanek betonowych i betonów. Zwiększają urabialność, opóźniają proces wiązania lub zwiększają mrozoodporność czy wodoszczelność.
Woda stosowana do produkcji betonu musi spełniać wymagania normy PN-EN 1008:2004. Wyjątkiem jest woda wodociągowa (pitna) która według powyższej normy nie jest poddawana badaniom przez producenta betonu, bo odpowiada za to firma wodociągowa.
Skład mieszanki betonowej dobiera się na podstawie analiz laboratoryjnych i obliczeń. Odpowiednia receptura pozwala otrzymać beton o oczekiwanych właściwościach wytrzymałościowych i trwałościowych.
Ze względu na ciężar właściwy betony dzieli się na:
- beton ciężki – o ciężarze objętościowym większym niż 2 600 kg/m³, który jest wykonywany z zastosowaniem specjalnych kruszyw (np. barytowych) i stosowany jako osłony biologiczne dla osłabienia promieniowania jonizującego,
- beton zwykły:
- o ciężarze objętościowym od 2 200 – 2 600 kg/m³, wykonywany z zastosowaniem kruszyw naturalnych i łamanych (piasek + żwir lub piasek + np. kamień bazaltowy) stosowany do wykonywania elementów konstrukcyjnych betonowych i żelbetowych,
- o ciężarze objętościowym od 1 800 – 2 200 kg/m³, wykonywany z zastosowaniem kruszyw porowatych (np. keramzyt) – do wykonywania elementów o podwyższonej izolacyjności cieplnej np. ścian osłonowych, pustaków ściennych i stropowych o ciężarze objętościowym od 2 200 – 2 600 kg/m³, wykonywany z zastosowaniem kruszyw naturalnych i łamanych (piasek + żwir lub piasek + np. kamień bazaltowy) stosowany do wykonywania elementów konstrukcyjnych betonowych i żelbetowych.
- beton lekki – o ciężarze objętościowym do 1 800 kg/m³, wykonywany z zastosowaniem lekkich kruszyw oraz betony komórkowe. Betony komórkowe wytwarza się z cementu, piasku, wody i środka pianotwórczego. Betony lekkie stosuje się do wykonywania elementów ściennych i stropowych średniowymiarowych (płyty ścienne i stropowe) i drobnowymiarowych (np. bloczki ścienne, prefabrykowane nadproża).
Do betonów zalicza się też tworzywa powstałe z zapraw cementowych lub wapiennych spulchnionych za pomocą środków gazotwórczych i pianotwórczych: autoklawizowane betony komórkowe, pianobetony, pianogazosilikaty.
PRODBET Sp. z o.o. produkuje beton towarowy zgodnie z wymaganiami normy:
PN-EN 206+A2:2021-08/ PN-B-06265:2022-08 Beton — Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność.
Terminy i określenia wg PN-EN 206+A21:2021-08:
Beton – materiał powstały ze zmieszania cementu, kruszywa grubego i drobnego oraz ewentualnych domieszek i dodatków, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji cementu.
Mieszanka betonowa – całkowicie wymieszane składniki betonu, które są jeszcze w stanie umożliwiającym zagęszczenie wybraną metodą.
Konsystencja i urabialność – jest to zespół cech określających właściwości mieszanki betonowej, od których zależy podatność do wypełniania formy lub przestrzeni ograniczonej deskowaniem i zdolność zachowania nadanej postaci po zagęszczeniu i rozformowaniu.
- urabialność decyduje o jednorodności tworzywa – o równomiernym przestrzennym rozmieszczeniu wszystkich składników, a w efekcie o jednorodności technicznych cech betonu,
- konsystencja – charakteryzuje podatność mieszanki do przemieszczania się pod wpływem siły, przy czym jednorodność przemieszczanej mieszanki pozostaje nienaruszona.
Wytrzymałość na ściskanie według PN-EN 206+A2:2021-08– wytrzymałość betonu na ściskanie wyrażana jest wytrzymałością charakterystyczną zdefiniowaną jako wartość, poniżej której może się znaleźć nie więcej niż 5% wyników wszystkich pomiarów wytrzymałości danego betonu.
Podstawę klasyfikacji może stanowić wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie określana w 28 dniu dojrzewania na próbkach sześciennych lub walcowych.
Tablica – Klasy wytrzymałości na ściskanie betonu zwykłego i betonu ciężkiego oznaczono literą C oraz dwiema liczbami.
Pierwsza liczba to minimalna klasa wytrzymałości na ściskanie oznaczana na próbkach walcowych fck, cyl w [N/mm2].
Druga Liczba to minimalna wytrzymałość charakterystyczna oznaczana na próbkach sześciennych fck, cube w [N/mm2].